حس اپيدمي شده ي چند وقته ي اخير...

تنها چيزي كه تسكينش مي ده گذشت زمانه...

وپناه بردن به كسي يا جايي كه بشه سنگ صبور آدم...

محياخانم!رفتن چاره ي كار نيست...

معلوم نيست سرنوشت اون ور خط بهتر از حالا باشه...

لحظه رو درياب!